Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

...αποψε η νυχτα μου βγαζει μια περιεργη αισθηση

...αποψε η νυχτα μου βγαζει μια περιεργη αισθηση...δεν εχει πανσεληνο ...οχι.. .μα νιωθω μια απιστευτη μαγεια ...ενα γλυκο σαγηνεμα ...μια νοτα ...απο κατι παλιο ... ειμαι στους ατελειωτους δρομους τησ ισπανιας ...χαμενη ...μαζι σου ... μου κρατας το χερι κ ολος ο κοσμος κρυβεται εκει...νιωθω ολη μου την ανασα να κοβεται κ να περνω οξυγονο απο την δικη σου αναπνοη ... μια ανασα ...ειμαστε ενα ...αποψε με καλεις τοσο δυνατα που φοβαμαι μην χασω ...την αναπνοη μου κ βγεις απο κει ...μας αγγιζει οτι υπαρχει στη γη τα γελια , οι φωνες, οι ομιλιες , η κινηση των ανθρωπων να τρεχουν βιαστικοι ...αλλοι να στεκονται σκεπτικοι ...λουλουδια ..τιτιβισματα πουλιων ...μια μουσικη μελωδια απο ενα φτωχο ...ενα γλυκο μυδιασμα ...το νιωσιμο της δικης μας ανηποτης αγαπης ...το λαγνο σου βλεμμα καθως με παρατηρεις κρυφα ...σαν να μην θες να με παρεις απο κει ...απο μια ατελειωτη στιγμη ερωτικου συνοθυλευματος αγαπης ...ολα, μα ολα συμβαλλουν στο χορο της αξοδευτης αγαπης μας ...ενα ταγκο που δεν χορεψαμε ποτε... μα που καθε μας κινηση βγαινει η μια μεσα απο την αλλη ...εισαι εσυ το ειναι μου κ σε θελω εκει ...μην φυγεις ζωη μου μην φυγεις ποτε ...σ αγαπω ...τιποτα αλλο μονο αυτο ... (D.D)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου