Λενε οτι οταν θες κατι να γινει πολυ...γραψτο ...και αυτο θα εχει την δυναμη να φτασεις στα ματια αυτου που θες να το διαβασει ...θε'ι'κο ...ε ; (D.D)
.
και οχι μονο ματια μου...και οχι μονο.!!!!!
"Ειναι μια μεγαλη απωλεια ...ενα αδειασμα χωρις τελος .. ενα κενο χωρις αρχη μεση κ τελος ...ισως γιατι στη μεση του ημουν καπου αλλου που οι καταστασεις με αναγκαζαν ...κ τωρα συνεχιζω σε αυτο το μαυρο κυκλο να φερνω γυρο κλεινοντας μεσα μου οτι πιο αληθινο ενιωσα ...κ περνωντας ζωη μεσα απ αυτο συνεχιζω απλα να υπαρχω ...μεχρι την στιγμη που μοιραια παλι η ζωη μου θα αρχισει ....κρατωντας μου το χερι εκει πλαι σου πια ...εκει που δεν θα μπορει πια κανεις να τολμησει να σκεφτει πως θα μας βλαψει ξανα ... Σ αγαπω ...και ξερω πως και συ μ αγαπας ..." (D.D)
--το ποσο με καλυψες να ηξερες---
"Ήταν μια αξιομνημόνευτη μέρα για μένα, γιατί προκάλεσε μέσα μου μεγάλες αλλαγές. Όμως το ίδιο συμβαίνει με ολόκληρη τη ζωή. Φανταστείτε μια επιλεγμένη μέρα, αποσπασμένη από τις υπόλοιπες, και σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν χωρίς αυτήν η πορεία της ζωής σας. Εσείς που διαβάζετε όλα αυτά, σταματήστε μια στιγμή και σκεφτείτε τη μακριά αλυσίδα από σίδερο ή χρυσάφι, από αγκάθια ή λουλούδια, που δε θα σας είχε ποτέ δέσει αν δεν είχε σχηματιστεί ο πρώτος κρίκος, κάποια αξιομνημόνευτη μέρα." (D.P)
Αυτο που ζητας,.....δε θα στο δωσει κανεις.
Το'χεις μεσα σου...
Δεν καταλαβα τι εννοουσε...
Και θυμωσα....
Ο,τι εψαχνα,
το'ψαχνα γυρω μου.
Πλαι μου.
Απεναντι μου.
Περα απο μενα..
Στα ματια των αλλων..
Στα λογια των αλλων..
Και μονο οταν περασαν τα χρονια και καταλαβα τι ηθελε να μου πει...
Ειχα σπαταλησει ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΕΙΛΙΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ... (M.P)
Σε ύποπτα σημεία σε συνάντησα
κι όπως σ'είδα με τον άλλον δάκρυσα
γιατί κατάλαβα δεν είσαι πια δικιά μου
και στα σκουπίδια πέταξες τα αισθήματα μου
Κι εξαφανίστηκα να μη με δεις που κλαίω
ξέρω για όλα όσα είδα εγω φταίω
Κι εξαφανίστηκα για πάντα απ'την ζωή σου
την πόρτα κλείνω κι είμαι πια ανάμνηση σου
Σ'ανύποπτα τηλέφωνα προδόθηκες
και μες την αγκαλιά μου παραδόθηκες
για να μου ρίξεις στάχτη μες τα μάτια
τον έρωτα μας έκανες κομμάτια.... (Μ.Τ)
Πόσο παράξενη είναι η ζωή αλήθεια και πόσα παιχνίδια μας παίζει.......
Είναι στιγμές που παρακαλάς, εκλιπαρείς, λιώνεις, γίνεσαι κομμάτια για να ανοίξεις την καρδιά σου σε κάποιον, να του μιλήσεις, να εξομολογηθείς ότι νιώθεις για κείνον, να ακούσεις μια γλυκειά κουβέντα αγάπης από τα χείλη του και να δεις ένα τεράστιο χαμόγελο να σε κοιτάζει.........και όταν επιτέλους έρχεται αυτή η στιγμή που μπορεί να σου δώσει ο άλλος όλα όσα ονειρευόσουν............εσύ να μην μπορείς πια να τα δεχτείς.............γιατί έχεις ξεπεράσει τα όρια και τις αντοχές σου!!!!!!!!!!!! (D.M)
Αλλάζει η κοινωνία μας τελείως! Κάποτε, περιμέναμε πολλά από τους άλλους, και ίσως οι άλλοι να μας έδιναν κάτι. Για τους δικούς τους λόγους βέβαια! Κάποτε, θέλαμε σωτήρες, και αυτοί βρίσκονταν, έτοιμοι να μας σώσουν και νομίζαμε και εμείς ότι σωζόμασταν! Κάποτε, κάποιοι πραγματικοί σωτήρες θέλησαν να μας ανοίξουν τα μάτια, και εμείς είπαμε ότι μόνο εκείνοι ξέρουν και θα είμαστε βλάσφημοι αν νομίζουμε ότι μπορούμε μόνοι μας. Κάποτε, οι κοινωνίες μας ήταν αλλιώς! Τώρα αλλάζουν! Δεν υπάρχει κανείς για να σώσει κανένα. Γιατί ο δρόμος είναι του καθενός και η ευθύνη της ζωής του προσωπική! Και μένει ο καθένας μας να χαράξει την πορεία του μόνος του, πρωτότυπα, με όραμα, με πίστη, μακριά από καθιερωμένα και τετριμμένα, μακριά από πρέπει και συμβιβασμούς, με αγάπη στο έργο του με πάθος στα βήματά του και με το βλέμμα του πολεμιστή στη ματιά του! Αλλιώς, στο μονοπάτι που θα πάρει να ακολουθήσει, θα τρώει τη σκόνη αυτού που θα το χαράζει!
(Dimitris Nomikos)
Ωρες ωρες αναρωτιεμαι ..
πως μπορει καποιος να σκεφτεται οτι πατας πανω στον πονο του..
ενα πονο που εχεις πρωτα βιωσει εσυ και εντελως μονος σου χωρις το στηριγμα σου,μπορει αραγε να καταννοησει ποσο βαθια πονας μαζι του που το περναει,δυστυχως....
και ειναι ο μοναδικος ανθρωπος που αγαπησες τοσο και απλα θελεις να του σταθεις ..φοβερη αδικια ...--(D.D)
Δεν θα παψω ποτε να μυριζω τον "καπνο" σου ... Ειναι οτι απεμεινε για να μπορω να σε φερνω κοντα μου ...το δηλητηριο που λυτρωνει την καρδια μου ...ποσο σ αγαπαω θεε μου αγγελε μου ...ποσο μου λειπει το αγγιγμα σου ...αυτο που με εκλεινε ευλαβικα μεσα μες στην καρδια σου ... (D.D)
Κάποια στιγμή θα φτάσει η ώρα που όσοι αγαπάς θα φύγουν, θα προχωρήσουν χωρίς εσένα οι παρέες σου, οι φίλοι σου, οι εραστές σου.
Άφησε τους να φύγουν.
Μην ψάχνεις το λόγο.
Πρέπει να καταλάβεις πως η αγάπη έχει αρχή, μεση και τέλος.
Επειδή έπαψε να υπάρχει, δεν σημαίνει πως η αγάπη που σου έδωσαν κάποτε ήταν ψεύτικη.. (M.P)
αραγε...υπαρχει αγαπη χωρις κατανοηση...;;να θες να σε αισθανεται ομως κοντα του ...με οποιο τιμημα ...αρκει να νιωθεις οτι κατι κανεις ...για αυτον που αγαπας ...για να απαλυνεις λιγο τον πονο του ...και αυτος να φευγει παλι μακρυα σου (D.D)
ΑΣΚΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ....
.
Αληθινη ιστορια...τον αγαπουσε τον ηθελε πολυ...γνωριστικαν σε ενα παρτι και εξι μηνες μετα συνειδητοποίησε οτι δεν τον εβλεπε φιλικα...του το ειπε...αυτος αγορι αμιλητο σιωπιλο..για την ζωη του κανεις δεν ηξερε τιποτα...του το πε και αυτος απαντησε ειμαι αλλου και ακομα χειροτερα...η κοπελα συνεχισε να τον αγαπαει τον στηριζε..δεν ηθελε ανταλαγμα..υπηρχε αποσταση..αυτος μαλλον χωρισε...ο καιρος περνουσε και η κοπελα συνειδητοποιησε οτι τον αγαπουσε περισσοτερο απο οτι τον ιδιο της τον εαυτο...το αγορι σιωπηλο..αμιλητο . . Δεν εδινε σε ανθρωπους φοβοταν να αγαπησει ισως και να αδιαφορουσε ...τα ματια του λενε θελω αλλα δε μιλάει ..φοβαται..δε θελει? Το τελος δε γραφτηκε ακομα..αλλα η κοπελα ψαχνει την δυναμη να τον ξεχασει αλλα δεν τα καταφερνει..ευχεται να ειναι αγγελος και οχι θυμα ενος παιχνιδιου που δε θα τελειωσει ποτε...αν τα ματια λενε παντα την αληθεια τι να κανει η κοπελα ακουμε αποψεις..να του πει για τον ερωτα της..???? (M.P)
"Οσο αποφευγεις να κοιταξεις τον 'ηλιο'καταματα ...ποτε δεν θα νιωσεις το φως που σε γεμιζει " ...
(D.D)
θελω να λαμπεις σαν τον ηλιο δεν θελω συννεφα να σε κρυβουν!!
σκορπισετα μπορεις !!! χαρισε την γαληνη και την θαλπωρή και το χαμογελο σου στην ζωη σου ....ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ!!! (P.V)
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΙΚ (LIKE)
ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.....(Κ.Λ)
Κι αν έχεις τίποτα μαζί μου να συγκρίνεις, εδώ να μείνεις, να το μάθουμε κι δυο!...να μοιραζόμαστε στιγμές με λογάκια όμορφα, αγκαλιές σφιχτές, αυτές που κόβουν την ανάσα. Και χαμόγελα. Χαμόγελα γεμάτα ήλιο. Όλα, από τις στιγμές που χάσαμε μέσα από το χρόνο που περπατήσαμε.Τα υπόλοιπα, εκείνα που ίσως να μας διέφυγαν, στην πραγματικότητα, τα είχαμε και αυτά μοιραστεί... με μια ματιά... με μάτια μπλε…την δίκη σου.....ΜΑΤΙΑ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ....
Ποσα φεγγαρια θα σταθω τυχερη ακομα να δω ...ποση ομορφια θεε μου κρυβεις κ φανερωνεις τις νυχτες με μια πινελια ...αποψε τα αστερια πονανε και αυτα ...στα μαυρα ντυθηκαν και κλαινε σιωπηλα ...ειναι η νυχτα που παραχωρουν στον ερωτα ..να δωσει το φως στις ψυχες αυτων που καποτε χαθηκαν και τωρα ψαχνουν μια νυχτα με ολογιομο φεγγαρι να βρουνε το δρομο της ευτυχιας....οπως σμιγουν αποψε περιμενοντας με λαχταρα ...καθε φορα ο ηλιος και η σεληνη ... Δες στους χαρα η λαμψη τους εσβησε καθε μιλια ... (D.D)
...οταν υπαρχουν σημαδια που σε παρασυρουν σε ονειρα ...ισως υπαρχει και η ελπιδα να πραγματοποιηθουν ...καποια μερα ...συντομα ελπιζω ...θα χαμηλωσεις ξανα . . .αφηνοντας για λιγο τον κοσμο σε αλλα χερια να σωθει...και θα με παρεις τρυφερα στην αγκαλια σου να παμε ψηλα .. εκει που πεταγαμε μαζι ...κοιτω τα αστερια ...και περιμενω να φανεις ... (D.D)
ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ......
.
Δεν λυπαμαι που σ εχασα τοσο ,οσο που δεν πηρες το δικο μου χαδι οπως θα ηθελα ...δεν λυπαμαι για οτι ζω ολα αυτα τα χρονια αυτο μου αξιζε...στεναχωριεμαι μονο για οτι σε πονεσε...και το προκαλεσα εγω ... (D.D)
.. Αδυνατον να σε ξεπερασω .... Να σε βγαλω απ το μυαλο μου .... Κακιες συγκυριες δε μας βοηθησαν να πραγματοποιησουμε τα ονειρα μας ... Μα σ αγαπαω ακομα σαν την πρωτη μερα που σε γνωρισα και σε περιμενω να συνεχισουμε μαζι ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ... Ακομα μια προσπαθεια ... Ακομα μια ... (A.D)
