Σάββατο 7 Ιουλίου 2018
Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018
Απ' το να τα πνίγεις όλα μέσα σου, κόντευες να πνιγείς η ίδια..
Σ' αυτό το πολύ βιαστικό πέρασμά μας από την γη,
καθένας μας αφήνει μιαν ανάσα, μια πνοή κι όλα μετά τα σβήνει..
Μην ζητάς να μάθεις πιο βαθιά τα μυστικά, δεν υπάρχουν..
Μα κι αν υπήρχαν, δεν τα ξέρουμε κι αυτά, δεν τα ξέρουμε..
Δεν έχω άλλα δάκρυα..Μισώ το γράψιμο που με εκτόνωσε,
που μου δίνει την αίσθηση ότι κάνω το χρέος μου απέναντί σου..
Το μόνο χρέος μου..ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ για πάντα χαμένη..
είναι να κλαίω για σένα, να κλαίω, να κλαίω...
Κι όταν δεν το μπορώ, αρρωσταίνω...
"BAΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ"
http://youtu.be/ yptxeWJNpus
Σ' αυτό το πολύ βιαστικό πέρασμά μας από την γη,
καθένας μας αφήνει μιαν ανάσα, μια πνοή κι όλα μετά τα σβήνει..
Μην ζητάς να μάθεις πιο βαθιά τα μυστικά, δεν υπάρχουν..
Μα κι αν υπήρχαν, δεν τα ξέρουμε κι αυτά, δεν τα ξέρουμε..
Δεν έχω άλλα δάκρυα..Μισώ το γράψιμο που με εκτόνωσε,
που μου δίνει την αίσθηση ότι κάνω το χρέος μου απέναντί σου..
Το μόνο χρέος μου..ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ για πάντα χαμένη..
είναι να κλαίω για σένα, να κλαίω, να κλαίω...
Κι όταν δεν το μπορώ, αρρωσταίνω...
"BAΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ"
http://youtu.be/
Ζούμε τώρα πια διαφορετικά.. Εγώ περιμένω.. Εσύ συνεχίζεις. Αν ρίξεις όμως μια ματιά στο παρελθόν σου θα δεις εμένα.... Μόνο εμένα.... Μαζί σου.... Εκεί που ακόμα υπάρχω και μπορώ να ζω... Στις αναμνήσεις.... Κι αν αρνήσε να θυμηθείς... δεν πειράζει... Εγώ αγάπη μου πρόσφερα ότι είχα.... Χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα.. Και δεν θα πληρώσω που αγάπησα... Όχι. Κι ας με καις κάθε μέρα.. Λίγο λίγο.. Θα αναγεννηθώ από τις στάχτες μου. Εσύ φρόντισε να είσαι πάντα καλά.... ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ/Α ΑΠΟ ΕΣΑΣ..
Ηρθες μια μερα ξαφνικα κ κρατουσες στα χερια σου μια καρδια που κοβοταν στην μεση και μου ειπες:αυτη η καρδια συμβολιζει την αγαπη μας κρατας στα χερια σου την δικια μου κ εγω την δικια σου οταν ενας απο τους δυο παψει να εχει το αλλο μισο τοτε η αγαπη μας θα χαθει...ωσπου μια μερα επεστρεψες κοιτοντας με στα ματια κ μου ειπες:λυπαμαι αλλα εχασα την καρδια σου....
Ακολούθησα την καρδιά μου. Σ'αγάπησα σαν άνθρωπο και αυτό δεν αλλάζει ούτε και τώρα. Ποτέ δε με κατάλαβες. Ποτε! Θα μου περάσει. Ο χρόνος τα γιατρεύει όλα. Κάθε πληγή. Να ξέρεις ότι νιώθω προδομένη/ος. Σε πίστεψα όταν κανείς άλλος δε σε πίστευε. Δε ξέρω αν το μετάνιωσα πάντως πόνεσα πολύ. Αντίο!......ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙι ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ* ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΑ*....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)