https://www.facebook.com/%CE%99%CE%B4%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF-%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9-302148883186444/timeline

https://www.facebook.com/%CE%9F%CE%B9-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%82-207946652642027/timeline

https://www.facebook.com/clickfashionstore.gr/photos/a.585200668165463.1073741829.585190851499778/1082982575053934/?type=3&theater

http://www.clickfashion.gr/

https://www.facebook.com/502051983150766/photos/a.514088865280411.117086.502051983150766/707041075985188/?type=3&theater

Αγάπη είναι να χαίρεσαι με το χαμόγελο του άλλου, να χαίρεσαι με την ευτυχία του άλλου, να χαίρεσαι με την πρόοδο του άλλου, να χαίρεσαι με τον έρωτα του άλλου, ακόμη κι αν εσύ δεν έχεις θέση στη ζωή του, πέρα από κάποιες στιγμές που μπορεί να περνάς σαν σκέψη από το μυαλό του...............αυτή είναι η ανιδιοτελής αγάπη που πλημμυρίζει μέσα σου για κάποιο άτομο, χωρίς να ζητάς κανένα μα κανένα αντάλλαγμα............. (D.P)

"Και να φωνάζεις απελπισμένα ΜΙΛΑ ΜΙΛΑ ΜΙΛΑ ΜΟΥ............βγάλε από μέσα σου αυτό τον πόνο...........κλάψε μπροστά μου για την αγάπη σου...........γιατί εγώ αντέχω............να σε βλέπω να υποφέρεις δεν αντέχω............κι ας πονάει να νιώθεις να καταλαβαίνεις........ πως μέσα από το μυαλό του περνάνε όλες οι στιγμές που έζησαν μαζί, όλα τα λόγια αγάπης που μοιράστηκαν, όλοι οι δρόμοι που περπάτησαν μαζί, όλα τα τραγούδια που ύμνησαν τον έρωτά τους, όλοι οι όρκοι που αντάλλαξαν............Κι αντί γι αυτό να εισπράττεις μια βουβή σιωπή, και το μοναδικό πράγμα που σου λέει να είναι ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΙΑ........... να σε αποφεύγει γιατί δεν τολμά να βγάλει μπροστά σου αυτό τον πόνο, απλά γιατί γνωρίζει πως αυτό θα σε σκοτώσει..................Αν αυτό δεν είναι ΑΓΑΠΗ τότε τι μπορεί να είναι?????????????" (D.P)
.........(το τελος ακομα δεν εχει γραφτει!)

"Εγώ σου είχα πεί αν θέλεις να μείνεις στην ψυχή μου για πάντα, μα εσύ γέλασες μαζί μου.."
όμορφα λόγια αλλά αν το καλοσκεφτείς σημασία δεν έχει τελικά στην ζωή μας ποιον θέλουμε για πάντα και όχι μόνο μέσα στην ψυχή μας????? (D.P)
.............ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ** ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΞΗ---ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΕ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ....

ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ, ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΟΜΟΡΦΟ ΤΕΛΟΣ, ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ, ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΣΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ, Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΠΟΥ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙ ΜΑΖΙ..............Σ΄ΑΥΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ................ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΙ ΕΝΑ ΠΛΑΤΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.........ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ...... (D.P)

...............................................................
."Χάνομαι στα ωκεάνια μάτια σου
ταξιδευτής περιπλανόμενος γίνομαι
στα απόκρυφα μυστικά της ψυχής σου,
αυτά που στο στήθος σου
τρικυμίζουν σαν φύλλα φθινοπώρου
μέσα σε μελαγχολικά σύννεφα βροχής.
Ξορκίζω τους έσω δαίμονές μου
κι αφήνω τον βουβό αναστεναγμό μου
να κατεβαίνει σαν κυμματιστό μετάξι
πάνω στις βραδύγλωσσες αναμνήσεις.
Μαζί αγαπημένη μου,ναι μαζί
θα επουλώσουμε πληγές
μεσ 'στην ομίχλη των ελπίδων,
πληγές απο κάποιους ατέλειωτους
χειμώνες της ψυχής μας.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ (Απο ανεκδοτη συλλογή μου)"

"Στην παιδική ηλικία κλαίγαμε δυνατά για να πάρουμε ότι μας άρεσε.
Τώρα που μεγαλώσαμε..Κλαίμε σιωπηλά για να ξεχάσουμε ότι θέλουμε!......" (D.P)

"Μην ψάχνεις αλήθειες απόλυτης βεβαιότητας. Ό,τι έχω είναι αντανακλάσεις του μυαλού μου στο επίπεδο της φαντασίας με τη βοήθεια του λιγοστού φωτός μιας μετέωρης σκέψης, που δημιουργεί κινούμενες σκιές στην υγρή επιφάνεια των ματιών μου.... μόνο αυτό... μόνο...." (D.P)

"........Κι ένιωθε το χέρι του στον ώμο της κάτω από την ομπρέλα που κρατούσε για να την προστατεύει........... κι έλεγε μέσα της πως είναι ο άνθρωπός της, ο άγγελός της αυτός που θα έκανε τα πάντα για κείνη...........αυτός που θα την προστάτευε από κάθε κακό......και για πάντα...........και ήρθε η ώρα που αυτός αρνείται να αναφέρει ακόμη και το όνομά της, που την απαρνιέται σε κάθε στιγμή...........που της λέει εμπιστεύσου με και την ίδια κιόλας στιγμή τη ρίχνει στα βάθη της κόλασης με την προδοσία του......που την θέλει δίπλα του μόνο για στήριγμα ψυχολογικό, που ζητάει να τη δει γιατί την έχει ανάγκη...........μόνο και μόνο για να τον στηρίξει και πάλι στα δύσκολα που βιώνει......για να δει το γαλάζιο των ματιών της και ν΄αρχίσει πάλι να παίρνει δύναμη για να συνεχίζει τη ζωή του........μαζί με μια άλλη γυναίκα..............
Ήρθε λοιπόν η ώρα να πάρει κι αυτή το δρόμο της.......μην αντέχοντας αυτόν τον εξευτελισμό και την καταπάτηση της ψυχής της..........κλείνοντας τα μάτια της............και μέσα σ΄αυτά, μέσα στη γαλάζια τρικυμία των ματιών της, κρατώντας την όψη του, αυτού που ήταν η ζωή της, το είναι της..........αυτού που δεν υπάρχει πια..............παρά μόνο μέσα στην καρδιά της............
Ήρθε λοιπόν η ώρα να δοθεί ένα τέλος σ΄αυτήν την ιστορία που κράτησε χρόνια............και που στο τέλος της στέρησε το χαμόγελο από τα μάτια της..............."
(ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν.........το τελος μολις γραφτηκε <> ) (D.P

)

"........Κι ένιωθε το χέρι του στον ώμο της κάτω από την ομπρέλα που κρατούσε για να την προστατεύει........... κι έλεγε μέσα της πως είναι ο άνθρωπός της, ο άγγελός της αυτός που θα έκανε τα πάντα για κείνη...........αυτός που θα την προστάτευε από κάθε κακό......και για πάντα...........και ήρθε η ώρα που αυτός αρνείται να αναφέρει ακόμη και το όνομά της, που την απαρνιέται σε κάθε στιγμή...........που της λέει εμπιστεύσου με και την ίδια κιόλας στιγμή τη ρίχνει στα βάθη της κόλασης με την προδοσία του......που την θέλει δίπλα του μόνο για στήριγμα ψυχολογικό, που ζητάει να τη δει γιατί την έχει ανάγκη...........μόνο και μόνο για να τον στηρίξει και πάλι στα δύσκολα που βιώνει......για να δει το γαλάζιο των ματιών της και ν΄αρχίσει πάλι να παίρνει δύναμη για να συνεχίζει τη ζωή του........μαζί με μια άλλη γυναίκα..............
Ήρθε λοιπόν η ώρα να πάρει κι αυτή το δρόμο της.......μην αντέχοντας αυτόν τον εξευτελισμό και την καταπάτηση της ψυχής της..........κλείνοντας τα μάτια της............και μέσα σ΄αυτά, μέσα στη γαλάζια τρικυμία των ματιών της, κρατώντας την όψη του, αυτού που ήταν η ζωή της, το είναι της..........αυτού που δεν υπάρχει πια..............παρά μόνο μέσα στην καρδιά της............
Ήρθε λοιπόν η ώρα να δοθεί ένα τέλος σ΄αυτήν την ιστορία που κράτησε χρόνια............και που στο τέλος της στέρησε το χαμόγελο από τα μάτια της..............."
(ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν.........το τελος μολις γραφτηκε <> ) (D.P)

ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ, ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΔΙΑΠΛΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΨΥΧΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΜΕ..... (D.P)

"Ίσως, ίσως τελικά αυτό που έχεις ανάγκη από μένα, να είναι απλά η βουβή μου παρουσία δίπλα σου............όχι η δυναμική παρουσία μου, όχι οι σκέψεις μου, ή οι πράξεις μου, ή ακόμη και η εξομολόγηση των συναισθημάτων μου απέναντί σου...............απλά η αίσθηση ότι είμαι πάντα πλάι σου, να σου χαμογελώ από μακριά, από ψηλά, μακριά από την καθημερινότητά σου, και να νιώθεις πως παίρνεις δύναμη από μένα..............μόνο αυτό...........ίσως.............." (D.P)

" ίσως να μην αντέχεις το μέγεθος της αγάπης μου.............ακόμη και αυτό να σε καταπιέζει.............πολλές φορές μας πνίγει η αγάπη των ανθρώπων μας............ίσως τελικά κι εγώ να σε έπνιξα με την αγάπη μου, όπως έπνιξα κάποτε και τα λόγια σου για τα μάτια μου.............. ίσως............να μην μάθω κι εγώ ποτέ..............." (D.P) 

"Αχ και να΄ξερες πραγματικά πώς νιώθω.........πως με τρελαίνει η αγωνία, ο φόβος καθημερινά...............για ποια να πονάς άραγε τόσο πολύ..........γιατί τον βλέπω τον πόνο και τον νιώθω.........θέλω να πιστέψω, θέλω να ελπίζω.............αλλά πάλι τρέμω και τη στιγμή που θα ξυπνήσω απ΄ολο αυτό και θα μάθω την πραγματική αλήθεια, γιατί το ξέρω κάποτε θα μου την πεις...........κάποτε.........όταν εσύ νιώσεις ότι πρέπει......και πέσω πάλι απ΄τα σύννεφα, και νιώσω πάλι τη γη να χάνεται κάτω απ΄τα πόδια μου.........όπως τότε που μου είχες πει......είμαι αλλού και είμαι καλά....... κι αυτό το συναίσθημα δεν το αντέχω, είναι αβάσταχτο.......γιατί νιώθω πως σε ερωτεύομαι ξανά απ΄την αρχή, ξανά όπως τότε............και θα είναι η τρίτη φορά.....γιατί αυτή η αγάπη, αυτός ο έρωτας δεν έχουν τέλος.............." (D.P)

Πως μπορούν αυτά τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν...
να καλύψουν αυτά που νιώθει η καρδιά ???? 
Ακόμα και το φεγγάρι απόψε...
μοιάζει να είναι πιο κοντά από ότι είσαι εσύ....
..........ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΝΥΧΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ

ΑΝ ΧΡΩΣΤΑΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ...ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΩ....
ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ......... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ... ΤΗΝ emoticon heart ΜΟΥ

ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΛΕΜΕ ΟΧΙ..............
-
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...........
-
ΠΡΟΣΕΞΕ ΜΕ..........ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΗΜΕΡΑ 
(ημασταν και χτες και προχτες και.....)
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ....
ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ....ΠΟΤΕ**

-Δεν θέλω να λυπάσαι για όλα αυτά.
-Γιατί το λες αυτό?
-Το μόνο που ήθελες πάντα ήταν να είμαι καλά. Και τώρα ναι το πιστεύω, το πιστεύω πως κάποτε μ΄αγάπησες και πως το μόνο που θέλεις τώρα είναι να είμαι καλά...
-Και είσαι???
-Ναι, έχει γαληνέψει πια η ψυχή μου, και είναι το μόνο που θέλω πια...
-
Ενα Υ.Γ. από μένα ματιαμου γι απόψε--- (D.P)

Ανιδιοτελή αγάπη μπορεί να πάρεις μόνο απο αυτούς που σε αγαπούν πραγματικά..
Συνήθως είναι άτομα της οικογένειας σου. Μάνα, πατέρας, αδέρφια..
Οι υπόλοιποι άνθρωποι πάντα σε πλησιάζουν θέλοντας κάτι απο εσένα..
Αν συμφωνείς να τους το δώσεις, άσε τους να αγωνιστούν για να στο πάρουν. 
Μην τους το χαρίσεις.. 
Έτσι θα έχεις περισσότερο χρόνο για να μελετήσεις τις μεθόδους τους και τον χαρακτήρα τους.
Θα έχεις περισσότερο χρόνο να δεις αν αξίζουν να πάρουν αυτο που ζητούν από εσένα..
Γιατί να είσαι σίγουρος οτι μόλις το πάρουν..θα είσαι ο πρώτος που θα χτυπήσουν.
Γιατί θα είσαι ο μόνος που θα τους θυμίζει οτι αυτο που έχουν τώρα από εσένα δεν το κέρδισαν, δεν το άξιζαν, τους το χάρισες.. (M.P)

Κάποια στιγμή θα φτάσει η ώρα που όσοι αγαπάς θα φύγουν, θα προχωρήσουν χωρίς εσένα οι παρέες σου, οι φίλοι σου, οι εραστές σου. 
Άφησε τους να φύγουν.
Μην ψάχνεις το λόγο.
Πρέπει να καταλάβεις πως η αγάπη έχει αρχή, μεση και τέλος. 
Επειδή έπαψε να υπάρχει, δεν σημαίνει πως η αγάπη που σου έδωσαν κάποτε ήταν ψεύτικη.. (M.P)

ΔΕΝ ΕΠΕΣΑ............

Αληθινή αγάπη είναι η ήττα του «εγώ» και η επικράτηση του «εμείς».
.....αγάπη είναι αυτή που ποτέ δεν μπορείς να την μετρήσεις....

Είναι αυτές οι στιγμές...που ζω μαζί σου τόσο όμορφες....
τόσο...τόσο μοναδικές για μένα...στιγμές του ονείρου..
στιγμές που λες και βγήκαν μέσα από ένα παραμύθι...
κι ήρθαν να μ`ανταμώσουν...
Είναι αυτό το φως που βγαίνει από τα...ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ...
και με οδηγεί...στα μονοπάτια της ΑΓΑΠΗΣ...
σε αυτά τα μονοπάτια που δεν έτυχε να βρεθώ ξανά...
Είναι κάτι μαγικό αυτό που ζω ΜΑΖΙ ΣΟΥ...
εύχομαι να μη τελειώσει....ΠΟΤΕ...!!!!!!

ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ....ΖΩΗ ΜΟΥ.....

Οι στιγμές μαζί σου ελάχιστες... Σχεδόν ανύπαρκτες ... Νιώθω σαν όλα να μας κυνηγάνε... Δυστυχώς για μας ο χρόνος πάντα ήταν ελάχιστος και η απόσταση κάτι το αναπόφευκτο ...Δεν σε νιώθω κοντά μου όμως και αυτό με φοβίζει... Δεν ανταποκρίνεσαι πια στα σ' αγαπώ μου και κάθε φορά τρέμω ... Είσαι εδώ αλλά απών ... Τα σ' αγαπώ σου πιο απών και απ' το απών...

"...ποτε δεν θα μου πεις την αληθεια ...μα μην ξεχνας οτι γι αυτην ζω και πριν φυγω για το μεγαλο μου ταξιδι ...θα ηθελα να σ ακουσω να το λες ...πριν ειναι πολυ αργα ...γιατι η ψυχη ειναι παντα εκει που χαμογελα ...και οχι εκει που προσποιειται..." (D.D)

...πες μου κατι ...κατι δικο μας ...δωσε μου λιγη ...λιγη ακομη ζωη ...στις λεξεις σου μεσα κρατας,την ψυχη μου ...δωστης λιγακι πριν τρελαθει ...μιλα μου χωρις να σ ακουω ...,αγγιξε με χωρις να σαι εδω ..φιλα με εκει που κανεις και λιωνω ...και ασε με να σβησω με κινησεις της φυσης με εσενα οδηγο .....για τον ερωτα που πινω και μεθω ...να σουν για μια φορα εδω μαζι σου παλι να χαθω ...μεσα στη ζαλη σου και στο γελακι σου αυτο το τοσο μοναδικο ...μα τετοιες σκεψεις κανουν μονο οι τρελοι ...εγω μια μικρη ...η μικρη σου ...ειμαι τρελη ... (D.D)

...ξερω που ζω ...
μα εχω ξεχασει την διαδρομη ...
σε ευχαριστω που μου δειχνεις καποια μονοπατια ...
ζω μεσα απ αυτα ...
μην μ αφησεις εδω...
μ ακους ;θελω να θυμηθω την δρομο πριν σ αγγιξω ...
Το χεις εικονα ...;

..φευγω ...φευγω ...ισως ετσι γυρισεις ..εστω για μια φορα να νιωσω πως με αναζητας απεγνωσμενα ...γιατι την αγαπη πρεπει τελικα να την ελευθερωνεις πραγματικα ..και οχι να την κρατας μεσα σου φυλακισμενη ...
θελω να νιωσω το χαδι σου ..
και οχι πια την αναγκη γι αυτο ..
αλλα το ριγος του αγγιγματος στην πραγματικη του μορφη ..
πρεπει να φυγω ...πρεπει να φυγω πραγματικα ...(D.D) 
γιατι το τελος ειχε ηδη γραφτει.....αλλα αργησε η αναγνωση 

Θέλω να ξεχάσω #ματιαμου γίνεται??? 
Το είχε σκεφτεί πολλές φορές, και είχε αναρωτηθεί άλλες τόσες αν τελικά αξίζει να θυμόμαστε όλα όσα ζήσαμε, όλες τις αναμνήσεις μας, καλές ή άσχημες, γιατί αυτή είναι η ζωή μας άλλωστε. Και κατέληξε τελικά στο συμπέρασμα, πως ναι εμείς επιλέγουμε τι θα κρατήσουμε και τι όχι. Και φυσικά τίποτα δεν σβήνεται, γιατί είπαμε τα συναισθήματά μας δεν τα ελέγχουμε παρά μόνο τις πράξεις μας. Μα το να επιλέγεις τι θα κρατήσεις να θυμάσαι και να σε κάνει να χαμογελάς, είναι πλέον δική σου υπόθεση, δική σου επιλογή. Για τα άλλα, υπάρχει ένα ντουλάπι της ψυχής μας, που το σκουριασμένο κλειδί του το κρατάμε μόνο εμείς και κανείς άλλος. Σπάνια το δανείζουμε έως ποτέ, και καλό είναι τελικά να μένει μόνο στα δικά μας χέρια.
Κλείδωσε λοιπόν εκεί μέσα ότι σε πόνεσε, ότι σε πίκρανε, και ότι μαύρισε την ψυχή σου. Μην το ανοίξεις ποτέ, γιατί θα ξεφύγουν θύελλες…και άνεμοι ζόρικοι που θα σε παρασύρουν ξανά και ξανά σε μονοπάτια δύσβατα, χωρίς να υπάρχει λόγος να τα ξαναδιαβείς.
Γέμισε λοιπόν την ψυχούλα σου μόνο με ότι σε έκανε να αγαπήσεις πολύ και σου προσέφερε χαμόγελα και όχι δάκρυα. Μόνο έτσι γαληνεύει η ψυχή… (D.P)

(για φίλους/ες της παρεας που δεν βαριούνται να διαβάζουν

-Αλίμονο, είναι δυνατόν ποτέ να πνίγει και να σκοτώνει η αγάπη, με όποιον τρόπο κι αν εκφράζεται, είτε με λόγια είτε με πράξεις???
-
« Έγραφε κι εκείνος κι ας μην το είχε εκμυστηρευθεί σε κανέναν πέραν του εαυτού του. Ήταν καλός στην πένα όσο και στα λόγια, όσο και στις συμβουλές που έδινε κατά καιρούς στους άλλους, βοηθώντας τους να λύνουν τα προβλήματά τους. Δεν προτιμούσε όμως το άρωμα της λευκής σελίδας και τη γοητεία που έχει το να τη γεμίζεις με λόγια δικά σου. Προτιμούσε να γράφει σε άσχετες σελίδες του διαδικτύου, ελπίζοντας πως κανένας δεν θα ανακάλυπτε το μυστικό του…Μόνο εκεί άδειαζε την ψυχή του.
Και το μόνο που τελικά κατάφερε να γράψει και να εκφράσει μετά απ΄όλα αυτά τι ήταν? Ο φόβος του μήπως η αγάπη του την έπνιγε, την τρόμαζε κι έφευγε για πάντα απ΄τη ζωή του.
Αλίμονο, είναι δυνατόν ποτέ να πνίγει και να σκοτώνει η αγάπη, με όποιον τρόπο κι αν εκφράζεται, είτε με λόγια είτε με πράξεις???
Αυτό τουλάχιστον άφησε να εννοηθεί…
Όχι!!! και πάλι λάθος έκανε με τα συμπεράσματα που έβγαζε ή που ήθελε να βγάζει κατά βάθος, γιατί την αλήθεια, ναι, την ήξερε
Αυτό που τη σκότωνε ήταν η αιώνια σιωπή του, τα αμέτρητα προβλήματα που της φόρτωνε συνεχώς, μην αφήνοντάς την να αναπνεύσει…Γιατί ουσιαστικά εκείνη δεν ήταν τίποτε άλλο γι αυτόν, πέρα από ένα αποκούμπι στις καταιγίδες της ψυχής του, όπου πάνω του την άδειαζε ελπίζοντας για τη λύτρωση!!!
Κι εκείνη δεν ήταν Θεός, άνθρωπος ήταν με αντοχές, που τελικά έσπασε και διαλύθηκε σε χίλια κομμάτια.
Και τότε τι έμελλε πια να κάνει??? Το μόνο που θα έσωζε και τους δυο από αυτή την παρανοϊκή αγάπη. Να φύγει για πάντα από τη ζωή του. Αυτό που ουσιαστικά της φώναζε χρόνια τώρα με τις πράξεις του, όσο κι αν το φοβόταν ο ίδιος.
Και αυτό έκανε, έφυγε χωρίς λόγια, χωρίς αντίο, χωρίς κλάματα πια. Έφυγε αποχαιρετώντας τον με τη σιωπή που αυτός της έμαθε, γιατί ήταν το μόνο που μπορούσε να καταλάβει. Μόνο η σιωπή που πάντα επέλεγε κι εκείνος…» (D.P)

ΒΑΡΙΕΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
Πώς να αντέξεις τις αλυσίδες να βαραίνουν τα πόδια σου;
Πώς να αντέξεις το βιασμό της ψυχής σου, όταν πενήντα χρόνια πάλευες για την ελευθερία; 
Όταν πενήντα χρόνια ποθούσες να πατάς γερά στα πόδια σου;
Όταν πενήντα χρόνια δεν τόλμησες εσύ να φυλακίσεις ποτέ κανέναν;
Φταίει το ότι όλο αυτό πηγάζει από αιώνια, τρομακτική αγάπη;
Φταίει το ότι όλο αυτό προέρχεται από το φόβο της απώλειάς σου;
Τι φταίει τελικά για όλα αυτά που περνάς;
Κανείς δεν φταίει…
Μήτε αυτή που παλεύει χρόνια με την αρρώστια της, μήτε αυτός που κουράστηκε τριάντα χρόνια να είναι δίπλα της
Σαράντα μέρες δύσκολες.
Σαράντα μέρες βασανιστικές.
Σαράντα μέρες βιασμού σώματος και ψυχής.
Και ήρθε στιγμή που πνίγηκες από την ίδια την αγάπη.
Πνίγηκες από το ίδιο το ενδιαφέρον.
Πνίγηκες από την ίδια τη φροντίδα.
Όλα αυτά κατάντησαν βασανιστικά, ώστε να εξαντλήσουν και τον ίδιο το δυνάστη σου…
Έλεος πια!!!!!! Αφήστε την μόνη.
Αφήστε την να τα βγάλει πέρα μόνη της.
Γιατί η ίδια η Αγάπη ξέρει και μπορεί να βγάλει πέρα μόνη της.
Περπατά μόνη κι ελεύθερη πια…
Ελεύθερη από τις αλυσίδες που ήρθε η ώρα να σπάσει…
Να σπάσει και να φύγει μακριά πετώντας…
(Made by Dimitra.P)

"Γιατί τώρα πια κατέβασες ρολά και τα μαύρισες όλα γύρω σου??? Τι έγινε ξαφνικά και όλα γκρεμίστηκαν γύρω σου και έχασες τον κόσμο??? Για ποιον άραγε τόσο πένθος, τόσο μαύρο................Τι είναι αυτό άραγε που είχε τόσο μεγάλη σημασία για σένα, που αγάπησες τόσο πολύ, ώστε τώρα να βάλεις ένα μαύρο πέπλο ολόγυρα σου??????? Κι αν ήταν τόσο σημαντικό ΓΙΑΤΊ το άφησες να φύγει??? ΓΙΑΤΙ??????????" (D.P)

((γιατι μαθαμε να διωχνουμε** οτι μας δινει ζωη))

Όταν αγαπάς κάποιον πραγματικά, αυτό που επιδιώκεις δεν είναι να τον κερδίσεις, να τον κάνεις κτήμα σου, είναι να βάλεις ένα λιθαράκι, να τον βοηθήσεις να παλέψει με τις χίμαιρες του, να γαληνέψει την ψυχή του..............γιατί κανείς δεν είναι κανενός και καθένας μας ανήκει στον εαυτό του και μόνο.........(D.P-5/7/14)

ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑ ΛΕΜΕΕΕΕΕ

ΚΑΦΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΜΑΣ.. 
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ

Μην προσπαθήσεις ποτέ να ανεβάσεις σε ένα ψηλό βάθρο ανθρώπους που φοβούνται τα ύψη, όσο κι αν τους βοηθήσεις να σταθούν στην κορυφή, κάποια στιγμή θα πέσουν, γιατί δεν έχουν τη δύναμη να σταθούν τόσο ψηλά, γιατί προτιμούν μόνο τα χαμηλά και τα μέτρια που μπορούν να διαχειρισθούν……..γιατί τελικά ο κάθε άνθρωπος είναι οι επιλογές του……(D.P-5/7/14)

ΚΑΝΟΝΑΣ..........
.............................ΓΕΓΟΝΟΣ!!!

(ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟ F/B)

κρύβεσαι σε ένα μέρος γεμάτο κόσμο για να
ξεχάσεις ότι σε πονάει....τελικά τι είναι αυτό
που σε πονάει, τι είναι αυτό που σε κρατάει
στη ζωή? ο κόσμος που λέει ότι σ'αγαπαει ή
εσύ που φοβάσαι να δώσεις όντος ένα τέλος
για να γλυτώσεις?
δεν φοβάσαι πια δεν αγαπάς........μόνο πονάς
για το κενό που άφησε η αγάπη στη μοναξιά..
και τι είναι η μοναξιά?
δεν την φοβάσαι απλα ελπίζεις να σου
μιλήσει κάποτε για να απαλύνει την τρύπα του
πόνου.
φτάνεις σε ένα σημείο κ λες δεν θα γυρίσει,
έφυγε για παντα............
θες να κλάψεις μα γελάς η μάσκα σου πλέον
δεν ραγίζει...
έχεις γίνει ένας τέλειος ηθοποιός, άλλωστε
αυτό δεν είναι η ζωή? μια τέλεια παράσταση.
άλλος έχει το καλό τέλος και άλλος το άσχημο.
ο δικός σου ήρωας έφυγε και θες κάτι δυνατό,
κάτι να σου πει "δεν τελείωσε ακόμα η
παράσταση σου, ακόμα και αν έπεσε η αυλαία"
εσύ όμως το μόνο που κάνεις είναι να ρουφας
ζωή από τους γύρο σου....στιγμές δικές τους
ζωή για σένα, και ας μην ανήκεις πουθενα.
έτσι όπως στέκεις μόνη σε σπρώχνει κάτι,
είτε αυτό εκφραστή με λόγια από καποιον
άγνωστο ή ίσος και από δική σου ανάγκη να
έρθεις στη πραγματικότητα.
λες όμως δν μετανιώνω ακόμα και αν δεν ήταν
δική σου επιλογή όλο αυτό, λες ένα να σε
καλα και το πέρνεις ως μάθημα κ αυτό κ πας
για την επόμενη στάση στη ζωή σου, κόσμος
μπαίνει κόσμος βγαίνει και εσύ πλέον ξέρεις,
όλοι τους είναι περαστικοί και αν σου πουν από
που ήρθαν μη φοβηθείς όλοι τελικά στο ίδιο
τρένο είμαστε απλα κάνεις δεν ξέρει που
είναι το δικό του τέρμα.
εσύ πλέον ξέρεις δεν είναι πάντα καλό το
τέλος μα πάρε χαρτί κ στυλό και γράψε.
δεν υπάρχει πρόλογος εδώ, εδώ είναι η ζωή,
ζήσε και γράψε το δικό σου πρόλογο και το δικό
σου τέλος!

(απόσπασμα απο D.M)

Κάθε φορά πρώτη φορά. Τι κι αν αλλάζουν τα πρόσωπα?????? 
Κάθε φορά πονάει το ίδιο. Κάθε φορά η ίδια απόγνωση. 
Κάθε φορά ο τρόμος της εγκατάλειψης, η άβυσσος της μοναξιάς......
Όσο κι αν λες πως είσαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, πάντα το ίδιο συναίσθημα............
Πονάει ο χωρισμός............
Μα πιο πολύ πονάει να βλέπεις την αγάπη σου σε τέτοια κατάσταση..............
και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα για να βοηθήσεις, απλά να βλέπεις πως προσπαθεί να πιαστεί από κάπου, να νιώσει κάποιον δίπλα του που να τον αγαπά...........τι κι αν νιώθεις πως σε χρησιμοποιεί........πρέπει να του σταθείς............γιατί όσοι αγαπάνε φαίνονται στα δύσκολα...........εκεί σε έχει ανάγκη ο άλλος πιο πολύ....εκεί θέλει μια αγκαλιά να κρυφτεί και να κλάψει..... (D.D)

ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΑ...
Ποιο φεγγάρι χαϊδεύει τις νύχτες τα όνειρα σου...Ποια ηλιαχτίδα φωτίζει τα ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ και σε ξυπνάει γλυκά...Ποια θάλασσα και ποια στεριά είναι αυτή που με φέρνει συνέχεια κοντά σου..και με πυξίδα τη καρδιά..στο δρόμο σου με οδηγεί...Μια καρδιά γεμάτη όνειρα κι αγάπη έχω για σένα...και δυό ΜΑΤΙΑ...που γυρεύουνε λίγο από το φως σου...Θα`θελα να`μουνα το δροσερό αεράκι της αυγής που αγγίζει απαλά το όμορφο πρόσωπο σου...η πρώτη σκέψη σου που κάνει το χαμόγελο να ανθίζει στα χείλη σου..

Δεν πληγωνει η αγαπη....οι ανθρωποι πληγωνουν....
η αγαπη δεν σου λεει ψεματα....οι ανθρωποι σου λενε!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ.......
που καποιες φορες εχουν και δυο ρολους

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ.......
που καποιες φορες εχουν και δυο ρολους

«Όσοι είστε μπαμπάδες θα καταλάβετε. Έχεις ένα μικρό κοριτσάκι. Σε κοιτάζει με θαυμασμό. Είσαι ο προφήτης της. Είσαι ο ήρωάς της!»
(από την ταινία Ο μπαμπάς της νύφης) -

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ.......
που καποιες φορες εχουν και δυο ρολους

«Κάθε μπαμπάς πρέπει να θυμάται ότι μια μέρα ο γιος του θα ακολουθήσει το παράδειγμα και όχι την συμβουλή 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ.......
που καποιες φορες εχουν και δυο ρολους