"Αχ και να΄ξερες πραγματικά πώς νιώθω.........πως με τρελαίνει η αγωνία, ο φόβος καθημερινά...............για ποια να πονάς άραγε τόσο πολύ..........γιατί τον βλέπω τον πόνο και τον νιώθω.........θέλω να πιστέψω, θέλω να ελπίζω.............αλλά πάλι τρέμω και τη στιγμή που θα ξυπνήσω απ΄ολο αυτό και θα μάθω την πραγματική αλήθεια, γιατί το ξέρω κάποτε θα μου την πεις...........κάποτε.........όταν εσύ νιώσεις ότι πρέπει......και πέσω πάλι απ΄τα σύννεφα, και νιώσω πάλι τη γη να χάνεται κάτω απ΄τα πόδια μου.........όπως τότε που μου είχες πει......είμαι αλλού και είμαι καλά....... κι αυτό το συναίσθημα δεν το αντέχω, είναι αβάσταχτο.......γιατί νιώθω πως σε ερωτεύομαι ξανά απ΄την αρχή, ξανά όπως τότε............και θα είναι η τρίτη φορά.....γιατί αυτή η αγάπη, αυτός ο έρωτας δεν έχουν τέλος.............." (D.P)