Σε έβλεπα κάθε μέρα να φεύγεις....να χάνεσαι μέσα από τα χέρια μου και δεν έκανα τίποτα για να σε σταματήσω....Έκλεινα τα μάτια μου... και τα αυτιά μου και έλεγα πως όλα είναι εντάξει....Λες να μην είχα καταλάβει ότι έφυγε το χαμόγελο από τα μάτια σου???? Το είχα.... Γι’ αυτό έπαψα πια να σε κοιτάζω... Έπαψα πια να σ’ αγγίζω... όχι γιατί δεν σε ήθελα αλλά γιατί μισούσα τον εαυτό μου.... Ήξερα ότι είσαι δυστυχισμένος/η το έβλεπα...και εγώ σε κρατούσα με αλυσίδες....Εγώ φταίω το παραδέχομαι...μια συγνώμη ίσως δεν φτάνει...αλλά δώσε μου μια ευκαιρία και θα τα αλλάξω όλα..Θα σου δώσω όλα αυτά που αξίζεις μωρό μου αρκεί...ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΕΔΩ !!! .... 

μαλιστα..όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία.... αλλά όχι και τρίτη... για αυτό το νου σουυυυυυ —